Back to the Past with Mario 2002 edition
In dit artikel:
De auteur blikt terug op favoriete games uit het begin van deze eeuw, met een paar eervolle vermeldingen voor Spider-Man, Warcraft III: Reign of Chaos, Battlefield 1942 en TEKKEN 4. De insteek is nostalgisch en persoonlijk: telkens draait het om waarom bepaalde titels destijds indruk maakten, welke irritaties er waren en hoe mods of cheats de ervaring soms versterkten.
Films als inspiratie
Filmlicenties komen meerdere keren terug. The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring viel tegen omdat de game zich wel aansloot bij de verfilming van Peter Jackson maar niet echt daarop leek te vertrouwen, wat bij de schrijver een gevoel van bedrog en een te abrupt einde opriep. Medal of Honor: Allied Assault wordt juist geprezen als een sterke Tweede Wereldoorlog-shooter dankzij de sterke Saving Private Ryan-invloed, die de oorlogservaring in gamevorm overtuigend maakte.
Verrassende combinaties en gameplay-irritaties
Kingdom Hearts werd aanvankelijk afgedaan als te kinderachtig, maar groeide binnen een maand uit tot een van de favoriete franchises: uitstekende combat en een intrigerend, maar soms te ingewikkeld verhaal. Een struikelblok blijft echter het gummischip — de gedwongen vlieggedeeltes met frustrerende besturing. Bij Dragon Ball-games wisselt de toon: Budokai werd leuk gevonden, maar stopte teleurstellend na de Cell Games; The Legacy of Goku bood de closest-to-anime RPG-ervaring van 2002, ondanks traagheid, grind en een abrupt einde na Frieza, en het beperkte perspectief tot alleen Goku.
Mafia en persoonlijke aanpassingen
Mafia verraste doordat het minder open-world en veel meer lineair en verhalend is dan verwacht — iets dat juist als sterk punt werd ervaren. De schrijver noemt ook een mod die de setting naar de jaren zestig verplaatste, inclusief een Ford Mustang en bijbehorende sfeer, wat de beleving versterkte.
Star Wars-favorieten en Jedi-fantasie
Als zelfverklaard Star Wars-fan waardeert de auteur de prequels en noemt Star Wars: Bounty Hunter een aanrader voor wie wil spelen als bounty hunter; het leverde bovendien achtergrond voor Jango Fett. Jedi Outcast krijgt lof zodra je de lightsaber in handen hebt: voor die fase is het een doorsnee shooter, maar daarna vervult het de Jedi-fantasie volledig — bij de schrijver zelfs aangevuld met mods die de game bloederiger maakten en NPC’s lightsabers gaven.
Final Fantasy en ultraviolente shooters
Final Fantasy X staat voor nostalgie: visueel indrukwekkend voor 2002, met een sterk verhaal en verslavende turn-based combat; Blitzball groeide van uitgekleed minigame naar favoriet. Soldier of Fortune II: Double Helix gaat nog een stap verder in grafisch realisme en geweld dan zijn voorganger, iets wat de schrijver met mods nog verder opzocht.
Samenvattend is dit een persoonlijke tour langs games die destijds indruk maakten — soms door verhaal en combat, soms door nostalgie of door het gebruik van mods — met een terugkeer naar 2025 als slotmetafoor.