De jacht naar platinum: vijf platinums die je geduld op de proef stellen

In dit artikel:

De schrijver beschrijft zijn persoonlijke regels voor het jagen op PlayStation-platinumtrophies: een guide pas gebruiken na een normale playthrough, niet games kopen of meerdere regio’s misbruiken om aantallen op te poetsen, geen cross‑gen dubbels en geen opzetjes met consoleklokken of bewust cheaten of glitch‑misbruik. Als voorbeeld van die principes noemt hij Batman: Arkham City; een trophy van Calender Man vereist dat je het spel op specifieke kalenderdagen opstart, iets wat hij steeds vergeet en waardoor die platinum buiten bereik blijft.

Als trotse maar kritische platinum noemt hij Inscryption: op zich zijn de basistrophies te doen, maar de PlayStation‑release bevat Kaycee’s Mod met extra kaarten, events en verplichte handicaps die runs veel lastiger en afhankelijker van geluk maken. De laatste trophy vergt een minutieuze strategie en veel pechtegenstanders; ook het verslaan van Leshy zonder de maan te vernietigen vraagt om zeldzame omstandigheden, waardoor talloze runs met verlies eindigen.

Final Fantasy X blijft een persoonlijke favoriet, maar de platinum ontbreekt omdat de vereiste het volledig vrijspelen van alle nodes op de enorme sphere‑grid van zeven personages betekent — een eindeloos traag grind waarmee zijn interesse wegzakt. Hij sluit niet uit dat hij die platinum ooit nog pakt; soms is langdradig grinden ontspannend, zoals bleek toen hij de platinum van One Piece: Pirate Warriors 3 over jaren behaalde. Voor andere grindtrophies noemt hij het probleem van willekeur in partnerkeuze in Dream Log‑achtige modes, waardoor het maximaal levelen van alle (ook niet‑speelbare) personages veel tijd kost.

Tot slot heeft hij een geplande trofee die hij wél gaat halen: op 10 mei 2032 moet hij het spel na tien jaar weer opstarten om een trophy te ontgrendelen — hij weigert de interne klok te manipuleren en vertrouwt erop dat geduld het oplost, temeer daar hij binnenkort vader wordt.