De Top 5 van 2025: Sil

In dit artikel:

De schrijver geeft een persoonlijke Top 5 van dit jaar en licht vijf titels toe die hem om uiteenlopende redenen hebben geraakt.

Digimon: ondanks dat het geen topbeoordeling kreeg, juicht hij het dat er eindelijk weer een fatsoenlijke Digimon-JRPG is verschenen — iets wat hij sinds Digimon World (2003, PS1) had gemist. Hij noemt ook Cyber Sleuth en Hacker’s Memory, maar heeft die nog niet gespeeld; Survive vond hij een andere richting op gaan.

Criminal Border-serie: eerdere delen stonden al in zijn jaarlijsten. Dit jaar verschenen deel drie (3rd Offence) en vier (Life Sentence). 3rd Offence haalt niet helemaal het niveau van de vroegere delen, maar bevat een memorabel moment dat lof verdient. Life Sentence had volgens hem in een floplijst gekund, wat aangeeft dat niet alle nieuwe afleveringen even sterk waren.

Wagotabi: geen hoogste score, maar belangrijk omdat de game de auteur hielp persoonlijke barrières te slechten tijdens zelfstudie Japans. Een nieuw gezinslid heeft dat studieproces later bemoeilijkt, maar hij speelt nog dagelijks om de vaart erin te houden.

Hell is Us: donker, onvergelijkelijk en diepgravend; een bijzondere, maar ontoegankelijke ervaring die vooral liefhebbers van verhalende diepgang zal aanspreken (er is eerder een uitgebreide review van verschenen).

Blades of Fire: hoewel de auteur doorgaans geen fan is van soulslikes (hij noemt Bloodborne en Dolmen), viel deze titel hem mee door vergevingsgezinde elementen. Hij genoot er zo van dat hij direct een tweede playthrough op de hoogste moeilijkheid deed om de platinum-trofee te halen.