Dragon Quest I & II HD-2D Remake
In dit artikel:
Square-Enix zet de trilogie compleet door met remakes van Dragon Quest I en II, in navolging van de eerder bewerkte Dragon Quest III. Doel is om de oer-RPG’s van 1986 (deel I) en het daaropvolgende deel te moderniseren zonder het klassieke gevoel te verliezen.
Dragon Quest I blijft de meest minimale game: één speelbaar personage en een eenvoudig verhaal, maar technisch stevig opgewaardeerd. De remake voegt moderne quality-of-life-items toe (zoals spreuk-scrolls), gevechten tegen meerdere vijanden en nieuwe wapens/locaties, waardoor het spel makkelijker én complexer aanvoelt — sommige bazen doen nog altijd extreem veel schade en vragen taktiek en herhaald proberen. Tekststijl met oud-Engelse woordkeuzes kan soms omslachtig lezen.
Dragon Quest II is in deze versie meer naar hedendaagse JRPG-normen gebracht: je bestuurt een party met duidelijker rollen, er is een extra vierde personage toegevoegd, en de beruchte ongebalanceerde eindfase en cryptische opzet zijn sterk aangepakt. Hulpmiddelen zoals een doelmarkering op de kaart en de zoom-teleportfunctie verminderen sleur en grind, terwijl extra verhaalelementen de speeltijd juist verlengen. De remake maakt moeilijkheid eerlijker zonder het spel trivialer te maken.
Gemeenschappelijke pluspunten zijn de 2D-HD-presentatie en de orkestrale soundtrack: beide games zien en klinken voortreffelijk. Een nadeel is dat de remakes visueel en qua menu’s veel op elkaar gaan lijken, wat een déjà vu-gevoel kan geven en de unieke sfeer van ieder deel wat wegneemt. Ultrawide-ondersteuning ontbreekt, maar dat is geen groot manco voor dit type titel.
Conclusie: beide remakes moderniseren en verrijken de originele spellen op verstandige manieren, waarbij deel II de meeste verbeteringen plukt en deel I zijn charmante eenvoud behoudt. Kleine irritaties (soms cryptische mechanics, soms harde baasaanvallen, en hergebruik van assets) doen weinig af aan het feit dat dit complete, goed uitgevoerde versies zijn die zowel nieuwkomers als fans van vroeger de moeite waard zijn.