Dragon Quest I & II HD-2D Remake
In dit artikel:
Square Enix’ HD-2D-remake van Dragon Quest I & II brengt de twee klassieke JRPG’s in een moderne jas, met behoud van het oorspronkelijke spelgevoel en enkele hedendaagse toevoegingen. De ontwikkelaar koos ervoor Dragon Quest III eerder te remaken omdat dat chronologisch gezien het eerste deel van de trilogie is; nu volgen delen 1 en 2.
Verhaal en extra content
De verhaallijnen van beide games blijven meeslepend, al bevatten ze soms herkenbare clichés (zoals de prinses in nood). Net als bij de DQ III-remake heeft Square Enix extra verhalende content toegevoegd om personages en wereld verder uit te diepen; DQ II krijgt zelfs een compleet nieuwe onderwatergebied dat het origineel letterlijk meer diepgang geeft. De schrijver van het artikel kiest ervoor weinig te spoileren en raadt spelers aan het verhaal zelf te ervaren.
Combat en spelmechanieken
De serie kenmerkt zich nog steeds door turn-based gevechten, maar met een modernere invulling: aan het begin van elk gevecht kies je de actie voor je beurt (aanval, verdediging, genezing), waardoor planning belangrijk is. DQ I vereist meer precisie omdat je slechts één personage bestuurt—foute keuzes kunnen snel tot een game over leiden. DQ II biedt vrijheid door een party van vier, wat meer strategische opties geeft, maar blijft uitdagend.
Modernisering en quality-of-life
Belangrijke toevoegingen zijn een quest marker, instelbare gevechtssnelheid (handig bij grind-sessies) en drie moeilijkheidsgraden: Dracky Quest (easy, met optionele onsterfelijkheid), Dragon Quest (normaal) en Draconian Quest (harder: sterkere vijanden, meer self-healing, minder XP/geld). Je kunt op elk moment van moeilijkheid wisselen.
Grinden en pacing
De remake kent sterke difficulty spikes waardoor grind vaak onvermijdelijk is, vooral op de hogere moeilijkheidsgraden. Levelen voelt in DQ I relatief vlot door één te levelen personage en frequent voorkomende metal slimes die veel XP geven en niet snel ontsnappen. In DQ II zijn metal slimes schaarser en vluchtiger, waardoor levelen traag aanvoelt; ultrasnelle gevechtssnelheid helpt, maar het blijft tijdrovend. Daarnaast is er aardig wat backtracking nodig om met gevonden sleutels alle kisten te bereiken; deze kisten zijn optioneel maar bevatten soms de beste uitrusting.
Beelden, geluid en presentatie
Visueel gebruikt de remake de 2.5D/HD-2D-stijl die Square Enix populair maakte sinds Octopath Traveler, met een isometrisch camerastandpunt in plaats van de originele top-down view. Het resultaat eert het art design van Akira Toriyama zeer goed; ook de soundtrack van Koichi Sugiyama klinkt rijker dan op de originele NES. Er is voice acting van goede kwaliteit, maar beperkt tot cutscenes, wat de reviewer een gemiste kans vindt.
Kritiek en conclusie
Knelpunten zijn de wisselende moeilijkheid, het onvermijdelijke grindwerk, en soms onhandige camerahoeken die schatkisten verbergen of kleine bewegingsproblemen veroorzaken. Toch is de remake een aanrader: nieuwkomers krijgen een goede introductie tot klassieke Dragon Quest, oude fans ervaren nostalgie in een modern jasje. De balans tussen trouw blijven aan het origineel en toevoegingen voor hedendaagse spelers is overwegend geslaagd, ondanks genoemde tekortkomingen.