Filmreview: Five Nights at Freddy's 2 is één grote inside joke
In dit artikel:
Deel twee van de Five Nights at Freddy’s-filmreeks, weer geschreven door gameschepper Scott Cawthon en geproduceerd door Blumhouse met Emma Tammi terug als regisseur, draait nu in de bioscoop. De film mikt duidelijk op de bestaande fans van de games: wie de raadsels en easter eggs volgt, krijgt veel referenties en kleine traktaties, maar nieuwkomers zullen veelal verward achterblijven.
Waar de eerste film nog functioneerde als een toegankelijke gateway-horror voor jongere kijkers, doet het vervolg een expliciete poging om het griezelniveau op te voeren. Dat gebeurt vooral via een reeks jumpscares en enkele echt enge scènes — bovenaan staat een marionet die in de games al nachtmerries veroorzaakte en in de film de meest effectieve schrikmomenten levert. Visueel en qua fansservice is er dus veel plezier te halen.
Tegelijk raakt het scenario rommelig. Cawthon schreef opnieuw het script, maar mist volgens de criticus de ervaring om een strak, zelfstandig filmscenario te smeden: personages maken weinig ontwikkeling door, conflicten voelen onaf en beloften uit de film – zoals opbouw naar een grote setpiece — worden niet waargemaakt. Hoofdrolspeler Mike (Josh Hutcherson) lijkt vaak vooral aanwezig uit continuïteitsoverwegingen met de eerste film, in plaats van omdat zijn rol natuurlijk binnen het verhaal past.
De marketing werkt daarbij ook tegen: grote namen en cameos (YouTuber MatPat, stemacteur Kellen Goff, Skeet Ulrich, Matthew Lillard, McKenna Grace) werden flink uitgelicht, maar komen in de film nauwelijks tot hun recht door korte scènes of zwaardere bewerking. Voor wie alleen een strakke horrorprent wil zonder voorkennis is het daardoor vaak een raadselachtige poppenkast; fans zullen meer waardering hebben door alle inside jokes en verwijzingen.
Conclusie: Five Nights at Freddy’s 2 is een film die fans blij maakt met herkenbare lore en meer griezels dan zijn voorganger, maar als op zichzelf staande horrorfilm lijdt hij onder rommelig schrijfwerk en teleurstellende marketingbeloftes. Voor liefhebbers van de franchise een vermakelijke rit; voor nieuwkomers eerder een verwarrende ervaring.