Forgive Me Father 2

In dit artikel:

Forgive Me Father 2 is na een eerdere pc-release nu ook op consoles beschikbaar en zet de speler opnieuw in een door kosmische terreur aangetast universum, gewapend met zowel conventionele wapens als goddelijke krachten. De kern van de game is een snelle, arcade-achtige shooter die sterk doet denken aan klassieke arena-FPS’en: vijanden komen uit alle hoeken, headshots voelen bevredigend en het tempo ligt hoog.

De opzet is eenvoudig en lineair: levels zijn in chapters opgedeeld, je zoekt sleutels, ontdekt af en toe geheime zones en verovert checkpoints zodat je niet telkens van voren hoeft te beginnen. Tussen hoofdstukken kun je in een gevangenis-achtige hub wapens en upgrades kopen. Ammo is schaars en op hogere moeilijkheidsgraden moet je zuinig zijn met je gezondheid, al is de moeilijkheidsgraad over het algemeen iets verlaagd ten opzichte van deel 1. RPG-elementen zijn beperkt maar aanwezig: een speciaal boek biedt actieve en passieve vaardigheden die je blijvend of tijdelijk sterker maken, en je kunt je arsenaal zelf samenstellen (shotguns, machineguns, enz.).

Wat de game vooral onderscheidt is de visuele presentatie en de soundtrack. De cel-shaded, stripboekachtige stijl en de bombastische muziek geven elk gevecht veel karakter; ook vijanden, bosses en diverse omgevingen — van kerken en loopgraven tot havens en duistere gebieden — zijn stijlvol vormgegeven. Soms worden 2D‑elementen gebruikt waardoor scènes soms aan kartonnen décors doen denken. Technisch draait de shooter doorgaans goed, al zijn er sporadische framedrops die het speelplezier niet wezenlijk ondermijnen.

Duur en replaywaarde: een doorkijkje kost zo’n tien uur, maar vanwege de vrij lineaire opzet en beperkte extra uitdagingen bieden levels weinig aanleiding tot veelvuldige herhalingen, behalve voor verzamelaars of completionists. Voor wie houdt van rechttoe-rechtaan singleplayer-shooters zonder veel franje biedt Forgive Me Father 2 precies dat: snelle, brute actie verpakt in een opvallende, visuele jas.