Gears of War: Reloaded
In dit artikel:
Ik ben voor het eerst in de wereld van Gears gestapt en beoordeel Gears of War: Reloaded als een heropleving van de serie met een flinke lik verf en enkele moderne toevoegingen, maar niet zonder problemen. Visueel maakt het spel meteen indruk: imposante cinematics, een grimmige sfeer en knallende actie. Wapens voelen zwaargewichtig en impactvol aan, en momenten zoals het inschakelen van de Hammer of Dawn blijven leuk afwisselend gameplay-materiaal.
Toch blijft dat positieve gevoel niet lang overeind. Als nieuwkomer mis ik de nostalgische tolerantie die trouwe fans mogelijk wél hebben, en dan vallen tekortkomingen juist op. De besturing voelt omslachtig: wapens wisselen en granaten selecteren via de D-pad, geen mogelijkheid om knoppen vrij te mappen, een stroeve aim en een krappe sprinttoewijzing (je sprint met X in plaats van door in te drukken op de linker joystick) zorgen voor een geforceerd gevoel. Elementen die in het origineel vooruitstrevend waren, zoals soepel cover-to-cover bewegen, voelen nu log en gedateerd aan.
Een andere ontwerpkeuze die stoort is dat je niet naar beneden kunt springen; vaak moet je omlopen waar een eenvoudige sprong veel natuurlijker zou zijn. Dat draagt bij aan een onnodig lineair en lomper speelverloop. De presentatie van personages past in de over-the-top actie-esthetiek van de franchise — bijna karikaturaal en vol opgepompte soldaten — maar de overgang tussen gameplay en cinematics is soms houterig: je loopt meerdere keren doelloos rond totdat plotseling een cutscene start, of een squadlid zomaar een deur opent. Dergelijke abrupte triggers halen de flow uit het spel.
De AI van je teamgenoten werkt regelmatig tegen: squadleden lopen vreemde patronen, rennen heen en weer of doen onverwachte acties die meer stoorzender dan steun lijken. Dit soort technische en designmatige onhandigheden doet afbreuk aan de algehele ervaring.
Multiplayer overtuigt in deze preview eveneens niet. Menunavigatie voelt traag, matchmaking duurde erg lang en ik kwam zelden daadwerkelijk in een potje terecht — al speel ik de pre-releaseversie. De beschikbare modi (Team Deathmatch, One Shot One Kill, Competitive) zijn klassiek, maar de uitvoering oogt niet zeer modern of soepel.
Conclusie: Reloaded is visueel sterk en levert wat betreft wapengevoel en brute set-pieces nog altijd spektakel, maar gameplay en systems voelen te vaak log, beperkt en soms buggevoelig. Fans van de franchise zullen waarschijnlijk genieten van herkenbare momenten en sfeer, maar voor wie zoekt naar een moderne, vloeiende third-person shooter zijn er tegenwoordig betere keuzes.