Ghost of Yotei
In dit artikel:
Sucker Punch levert een nieuw hoofdstuk in de Ghost-reeks waarin veel vertrouwde elementen terugkeren, maar met een andere hoofdpersoon en een nieuw decor. In Ghost of Yotei ruil je Jin in voor Atsu, een jonge vrouw die als kind haar ouders verliest door een wraakactie van Saito en diens zes handlangers, de Yotei Six. Jaren later keert ze terug naar Ezo (het huidige Hokkaido) om stap voor stap wraak te zoeken en uiteindelijk Saito te confronteren. Het thema wraak staat centraal en het verhaalmotief leidt voorspelbaar via het uitschakelen van de Yotei Six naar de confrontatie met de hoofdantagonist.
De spelwereld ligt aan de voet van Mount Yotei en biedt uitgestrekte, filmisch vormgegeven landschappen die te voet of te paard doorkruist kunnen worden. De windfunctie voert je nogmaals naar doelpunten, en visuele stijlen zoals een zwart-wit Kurosawa-modus en een agressievere Miike-stijl zijn terug—met extra audio-opties van Shinichiro Watanabe die lo-fi beats toevoegt. Gegarandeerd is veel keuzevrijheid in hoe je de ervaring wilt beleven: visueel, auditief en op het gebied van moeilijkheidsgraad kun je naar eigen smaak schaven, inclusief fijne instellingstweaks voor timing bij ontwijken tijdens gevechten.
Gameplay bouwt sterk voort op de blauwdruk van Ghost of Tsushima. De katana blijft centraal, maar stances zijn vervangen door verschillende wapentypes: dubbele katana’s voor snelheid tegen speren, het zware Odachi om door verdediging te breken, plus werpmessen, bommen en sluipvaardigheden. Activiteiten als bidden bij shrines, bamboe kappen en baden in heetwaterbronnen geven bekende bonussen (ervaringspunten, Spirit, levensbalk). Veel oude rituelen keren terug met kleine twists—bijvoorbeeld schilderen in plaats van haiku’s en shamisen in plaats van Jin’s fluit—waardoor de routine vertrouwd maar ook repetitief aanvoelt.
Er zijn ook nieuwe, maar bescheiden toevoegingen: een sporadische wolf, een verrekijker en het vervangen van stances door wapens. Deze vernieuwingen vallen echter beperkt uit, waardoor het geheel feitelijk nogal veilig en weinig verrassend oogt. Technische oneffenheden vallen daardoor extra op; vijand-AI die je overslaat terwijl je in zicht staat en nauwkeurig gepositioneerde gespreksaanroepen zijn voorbeelden van zaken die storend kunnen zijn. De spelwereld voelt op sommige plekken leeg en de taken zijn vaak herhalend, hoewel het ontbreken van een overvloed aan icoontjes juist voor sommigen verfrissend zal zijn. Fast-travel werkt vlot en vrijwel zonder laadtijden.
Conclusie: Ghost of Yotei is een herkenbare, goed uitgevoerde voortzetting die de sterke onderdelen van de voorganger behoudt en weinig risico’s neemt. Dat levert een prettige, ruim veertig uur durende ervaring op, maar weinig echte vernieuwing — wat de hoop oproept dat een mogelijk derde deel wel grotere stappen durft te zetten.