HORSES

In dit artikel:

HORSES presenteert zich als een ongemakkelijke korte film in gamevorm: zwart-witbeelden, het constante geklik van een bandopname en extreme close-ups die gewone gezichten en handelingen onheilspellend maken. De ontwikkelaar mengt cartooneske in-game graphics met korte live-actionclips; de abrupte overgangen tussen beide stijlen versterken de vervreemding en passen bij de thematiek.

Je speelt Anselmo, een jongeman die door zijn ouders op een veertien dagen durende verplichte vakantiebaantje op een afgelegen boerderij wordt gestuurd. Al snel blijkt dat de “paarden” op de boerderij eigenlijk naakte mensen met paardenmaskers zijn, gedwongen zich als vee te gedragen en systematisch mishandeld. De dagelijkse, steeds extremere klusjes vormen de speelbare structuur: je doorloopt elke werkdag in first-person, voert simpele taken uit en wordt zo gedwongen na te denken over je eigen medeplichtigheid.

CENTRAAL STAAT HET THEMA van gedachteloze gehoorzaamheid: de game toont hoe mensen routinematig schadelijk gedrag normaliseren omdat het “hun werk” is. HORSES is psychologische horror — geen jumpscares of monsters — de onrust ontstaat uit het langzaam verschuiven van grenzen en het accepteren van het abnormale. De gameplay is opzettelijk minimalistisch zodat je aandacht bij die morele reflectie blijft.

De game behandelt bovendien zware onderwerpen als zelfmoord, religieus trauma en machtsmisbruik; de maker waarschuwt daarvoor expliciet op de winkelpagina en bij het opstarten. HORSES duurt ongeveer drie uur, genoeg om zijn punt te maken zonder te vervelen.

Commercieel kreeg HORSES tegenwind: na een vroege ban op Steam werd het later ook van de Epic Games Store verwijderd vlak vóór release, vermoedelijk door de aandacht rond die eerste ban. Het spel is wel via GOG en Itch.io verkrijgbaar. De recensent vindt de bans onterecht en meent dat een 18+-label met duidelijke waarschuwingen voldoende zou zijn; het incident illustreert ook de macht van grote platformen over welke inhoud spelers bereiken.