Katanaut

In dit artikel:

Voidmaw’s nieuwste roguelite Katanaut plaatst je als de onsterfelijke krijger Naut op een vervallen ruimteschip vol voormalige mensen die nu monsterachtig zijn geworden. Het idee is simpel en herkenbaar: proceduraal gegenereerde gangen, sterven betekent opnieuw beginnen, en verzamelde herinneringen ontgrendelen permanente upgrades die je van run naar run vooruitgang geven. De intentie van de ontwikkelaar is opvallen door melee centraal te zetten — je krijgt een katana en werkt vooral met muisgestuurde aanvallen en parries in plaats van kogels of andere wapenvarianten.

De besturing is strak en laagdrempelig: twee knoppen voor aanvallen en één voor parry, waardoor de basis binnen enkele minuten onder de knie is. De zwaardgevechten voelen intens en vloeiend aan, ondersteund door nette pixel-art, vlotte animaties en een sombere, sfeervolle ruimteschip-omgeving. Kleine dialoogmomenten tussen personages geven de anders repetitieve runs extra karakter en luchtigheid.

Toch blijft Katanaut vooral vertrouwd terrein voor roguelike-veteranen. Het spel voegt weinig wezenlijks nieuws toe aan het genre; de parry-mechaniek is centraal, maar in de praktijk kun je veel verder komen door vrij klikkend te spelen, waardoor dieptestrategie deels verwatert. Het upgrade-systeem bevat een keur aan vaardigheden en perks, maar veel ontgrendelingen vragen veel inzet zonder een groot voelbaar effect op je speelstijl. Daardoor ontbreken echte eureka-momenten of significante shifts in hoe je een run benadert.

Conclusie: Katanaut is een degelijke, plezierige roguelite voor spelers die snelle melee-actie en sfeervolle pixelgrafiek waarderen. Het is vlot en toegankelijk, maar voelt niet baanbrekend; wie zoekt naar innovatie of diep uitgewerkte strategische lagen in het genre zal het op den duur voorspelbaar vinden. Voor een paar uur vermakelijke actie is het prima, voor een blijvende vernieuwing van het genre niet.