Kirby Air Riders
In dit artikel:
Kirby Air Riders is geen Mario Kart-afgeleide maar een eigenzinnige racer die juist daar zijn charme uit haalt. Onder leiding van Sakurai biedt de titel een chaotische mix van racen en gevecht: voertuigen rijden automatisch en de speler bestuurt alleen richting en timing van remmen/boosts, waardoor precisie en ritme belangrijker zijn dan gas geven. Remmen laadt een boost; loslaten geeft snelheid — een eenvoudige input met veel technisch vernuft voor scherpe lijnen en optimale trajecten.
Combat is integraal. Tijdens races kun je vijanden opslokken en die als wapens naar tegenstanders afvuren; sommige vijanden geven speciale abilities die soms automatisch aanvallen uitvoeren (bijvoorbeeld Sword). Bovendien bouw je een meter op voor krachtige special moves, waardoor aanvallen en verdedigen van groot strategisch gewicht zijn en niet slechts bijzaak.
De machines — hier nadrukkelijk niet louter cosmetisch — spelen sterk uiteenlopend: sommige zijn razendsnel maar slechter in de lucht, andere excelleren in glijden maar missen topsnelheid op de grond. Airtime beheersen is een aparte skill: glijden geeft mogelijkheden voor extra snelheid en een perfecte landing (machine parallel aan de grond) levert een boost op. Slipstreaming is langer en belangrijker dan in veel andere racers en er is geen rubberbanding: wie het niet goed doet, verliest echt.
De game bevat verschillende modi die elk andere aspecten belichten. Air Ride is de klassieke circuitervaring, ideaal om de basis onder de knie te krijgen. Air City is de opvallendste modus: een arena-battle waarin je eerst stats opbouwt door tegenstanders te raken en hun waarden te stelen, waarna een minigame of race bepaalt wie er met de winst vandoor gaat — een slim, onvoorspelbaar concept dat de chaotische kern van de game accentueert. Top Ride voelt het minst geslaagd; de top-down, compacte levels hebben meer het karakter van minigames en minder de diepgang van de andere modi.
Road Trip levert een ruime singleplayercampagne die uit minichallenges bestaat en tegelijk dient als leerschool voor multiplayer. Je leert er in je eigen tempo technieken oefenen en uitdagingen voltooien; tegen de tijd dat je Road Trip hebt afgerond, ben je doorgaans klaar voor online wedstrijden.
Sakurai zet traditioneel veel content neer en Air Riders volgt dat patroon: vier hoofdmodi (drie solo-speelbaar), online, local co-op, free run en time trial, plus een editor voor custom machines en een garage. Unlockables zijn talrijk — nieuwe machines, personages, decals en meer — wat een classic arcade-gevoel van constante beloning geeft.
Het grootste struikelblok is toegankelijkheid: de buitenkant lijkt vriendelijk, maar de mechanics zijn veeleisend. Er is een uitgebreide tutorial die je echt moet doorlopen om de diepgang te begrijpen; het is dus geen ideaal “even snel met een vriend” partyspel. Voor spelers die bereid zijn tijd te investeren biedt het echter veel diepgang, verslavende unlocks en genoeg variatie voor vele uren. Kortom: een gedurfde, onconventionele racer die risico’s neemt en daarmee een verfrissende ervaring creëert — mits je bereid bent de leercurve aan te gaan.