LEGO Voyagers

In dit artikel:

Ik en collega Natascha speelden coöperatieve LEGO Voyagers, een recent verschenen LEGO-avontuur dat visueel vrolijk oogt maar inhoudelijk teleurstelt. Je bestuurt twee kleine blokjes — één blauw, één rood — die op een speelgoedeiland dromen van ruimtevaart. Na een mislukte raketlancering worden ze meegevoerd naar nieuwe gebieden en begint het avontuur dat grotendeels uit lineaire omgevingen en woordloze cutscenes bestaat.

De gameplay legt sterk de nadruk op eenvoudige physics-puzzels en wisselende besturing tussen spelers: typische taken zijn samen een boot sturen of stapels blokken vormen om bruggen te maken. Dat vereist wel coördinatie, maar veel puzzels voelen eerder als beurtelings handelen dan als echt complementair samenwerken. In vergelijking met co-opparels als It Takes Two mist Voyagers de gelaagdheid in gameplaymechanieken; de variatie en diepgang om elkaar écht te ondersteunen is beperkt. Soms zijn puzzels te makkelijk en kinderenlijk van opzet, andere keren onnodig traag of frustrerend door precisievereisten.

De wereld is kleurrijk en speels, wat kindvriendelijkheid onderstreept, maar het LEGO-merkje levert weinig meerwaarde: de beperkingen van het thema beperken creatieve oplossingen in plaats van ze te stimuleren. Positieve uitspringers zijn de minigames in het trainingscentrum, die echt plezier bieden. Echter: het hoofdspel is kort — beide recensenten haalden de platinum trophy in minder dan vier uur — en voelt te beknopt voor de gevraagde prijs van €24,99.

Kort gezegd: LEGO Voyagers is charmant en af en toe vermakelijk, maar te beperkt, te kort en te duur om sterk aan te raden. Het is geen slechte titel, maar levert niet wat je van een opvallende co-op-ervaring of van het LEGO-merk zou verwachten.