Metal Eden
In dit artikel:
In april maakte ontwikkelaar Reikon Games bekend dat Metal Eden niet op 6 mei 2025 zou verschijnen maar werd doorgeschoven naar 2 september 2025, naar eigen zeggen om feedback op de demo te verwerken. De game presenteert zich als een razendsnelle cyberpunk sci-fi fps waarin parkour, hevige gevechten en een mysterieus verhaal centraal staan. Je speelt Aska, een Hyper Unit-android die door de verwoeste stad Moebius (op planeet Vulcan) trekt om menselijke “cores” te bevrijden — bewustzijnen die het voortbestaan van de mensheid moeten garanderen. Veel verhalldeel wordt via vragen van Aska aan Nexus, een melancholische halfmens-machine, onthuld; de verteller vindt Nexus’ monotone stem echter storend voor de immersie.
Op technisch vlak scoort Metal Eden wisselvallig. De game is onmiskenbaar snel, maar die snelheid werkt niet altijd in het voordeel van de gameplay: richten voelt soms te lastig en vele bewegingstools (jetpack, wallrun, grappling hook, airlift) missen precisie of vloeiendheid. Jetpack en wallruns geven nooit echt stabiliteit, grappling points remmen je onverwacht af en de airlift haalt juist tempo uit een titel die juist met snelheid pronkt. De mogelijkheid om op Vulcan in een bal te transformeren om afstanden te overbruggen voelt vooral als opvulling zonder echte meerwaarde.
Wapens vormen een ander pijnpunt. Het eerste wapen heeft onbeperkte munitie maar oververhit; afkoelen duurt naar de mening van de recensent te lang. Je kunt wapens met dust (de in-game valuta) upgraden en alternatieve vuurmodes vrijspelen, maar die upgrades verbeteren niet echt de impact van het schieten. Gevechten zijn vaak intens maar voorspelbaar: je volgt routes, bestrijdt waves aan vijanden en wacht tot een deur opent — een structuur die ook wel aan arena shooters doet denken. Vijanden variëren van menselijke tegenstanders tot rollende en vliegende robots; elke vijand draagt een core die je kunt uitscheuren om als granaat te gebruiken of te absorberen voor melee-versterking — een mechaniek die narratief wringt gezien je veronderstelde missie om cores te redden.
Visueel en auditief is er sprake van highs en lows. De wapens en tussenfilmpjes zijn vaak fraai uitgewerkt, maar terugblikscènes ogen gefragmenteerd en de omgevingen voelen eentonig en weinig kleurrijk voor een cyberpunk-setting. De game is vrij gewelddadig, soms meer om shock dan om functie, wat de recensent onnodig vindt. Geluidseffecten missen regelmatig punch en sommige dialogen (vooral Nexus) breken de sfeer.
Praktisch: de doorloopduur is kort — ruwweg zes uur — en er is weinig tot geen endgame content, waardoor de prijs-kwaliteitverhouding twijfelachtig kan zijn. De PS5 Pro-enhancements worden genoemd, maar op een base-PS5 zagen de recensent geen zichtbaar verschil.
Eindoordeel: Metal Eden voldoet aan z’n belofte van snelheid, parkour en schieten, maar blijft steken in middelmaat door onzuivere besturing, voorspelbare encounters, zwakke geluidspresentatie en beperkte inhoud. Spelers die van snelle arena-achtige shooters houden kunnen er plezier uithalen, maar wie op zoek is naar verfijnde parkour-mechanics, diepe wapensystemen of veel waar voor z’n geld, zal mogelijk teleurgesteld zijn.