Once Upon a Katamari
In dit artikel:
Katamari draait nog steeds om precies dat absurde concept: jij rolt als de prins met een plakkerige bal (de Katamari) alles op wat kleiner is dan de bal om zo groter en groter te worden. In Once Upon a Katamari is de aanleiding typisch geestig: de King of all Cosmos gooit per ongeluk een oeroude scroll de ruimte in, waardoor er een gat in het universum ontstaat dat als een zwart gat alles bedreigt. De oplossing volgens hem: meer aardes verzamelen aan spullen zodat die als sterren het gat vullen — en jij moet door de tijd reizen om die rommel te verzamelen.
De game stuurt je naar uiteenlopende tijdsperioden en plekken — van Edo-Japan en de steentijd tot het Wilde Westen en de ijstijd — waar telkens karakters de koning van klusjes afhoudt en jou opdracht geven. Er zijn bijna vijftig missies die vooral de bekende Katamari-formule volgen: groei tot een opgegeven grootte binnen een tijdslimiet, of zo snel mogelijk naar een maat groeien. Er zit wél meer variatie in dan in sommige eerdere delen: levels veranderen tijdens het spel (bijvoorbeeld een piratenaanval) en opdrachten vragen soms om creatieve doelen, zoals water verspreiden in een woestijn of juist weinig maar hoge-waarde-objecten verzamelen.
RENGAME heeft geprobeerd de formule op te frissen met power-ups die tijdelijk je rolgedrag veranderen en met een multiplayermodus, KatamariBall. In die modus spelen tot vier spelers op dezelfde map en leveren ze hun Katamari af bij een bewegend punt; de score curve beloont grotere ballen ongelijkmatig (dubbel zo groot geeft meer dan dubbel zoveel punten). De multiplayer heeft eigen power-ups, maar de recensent merkte al snel weinig online tegenstanders en verwacht dat die modus snel stilvalt.
Qua speelduur is dit het langste Katamari-deel dat de schrijver tot nu toe speelde; wie vooral voor het rollen komt, zit dus goed. Minder opvallend zijn de soundtrack en de hoogtepunten: de muziek is degelijk maar blijft zelden hangen zoals bij oudere titels, hoewel je wel tracks uit eerdere delen kunt kiezen. Overall is Once Upon a Katamari een plezierige, betrouwbare uitbreiding van de franchise — vol charmante absurditeit en slimme kleine variaties — maar het weet niet helemaal de uitzonderlijke momenten van sommige voorgangers te evenaren. Voor fans is het aanradertje; wie de serie nog niet kent, kan hier precies het soort gekkigheid vinden waar Katamari om beroemd is.