PILE OF SHAME | 28. Desperados III (2020)
In dit artikel:
Uberkamper bespreekt Desperados III als een geslaagde, maar moreel ambivalente ode aan klassieke westerns en aan tactische stealthgames. Het spel vertelt een vertrouwd verhaal: een vrouw verdedigt haar boerderij tegen een spoorlijn die dwars door haar deur wordt gelegd en een man, Cooper, jaagt wraak op Frank, een huurling van de spoormaatschappij. De makers geven openlijk toe te knipogen naar Sergio Leone’s Once Upon a Time in the West; daarnaast wemelt het spel van verwijzingen naar andere westernklassiekers (Django, Bud Spencer & Terence Hill) wat het genregevoel versterkt.
Gameplaymatig bouwt Desperados III voort op de erfenis van Commandos en latere titels als Shadow Tactics, maar met veel meer comfort en opties. Levels bieden meerdere routes, afleidingen, en manieren om vijanden stilletjes uit te schakelen; spelers kunnen acties voorbereiden en gelijktijdig uitvoeren. De straf voor een fout is minder genadeloos dan in vroegere exemplaren van het genre: munitie is minder schaars en er bestaan onopvallende, vaak macabere ongevallen die geen algemeen alarm veroorzaken.
Tegelijkertijd steekt de game qua geweld en wraakzucht soms te veel af van zijn eigen klassieke mondigheid. De missies laten een spoor van gruwelijke, vaak sadistische moorden na — van vergif tot wrede vallen — waardoor het eindegevecht, verrassend ingetogen en traditioneel, wrang aanvoelt naast het eerdere bloedvergieten. Uberkamper vraagt zich retorisch af of al die massale wreedheid narratief nodig was en suggereert dat het genre zou winnen bij de toevoeging van een alternatief, niet-dodelijk arsenaal dat een tweede, vredelievende speelwijze mogelijk maakt en de herspeelbaarheid vergroot.
Tot slot wijst de reviewer op een beroepsmatig probleem: ondanks de hoge kwaliteit verkoopt dit soort tactische stealthgames vaak slecht en gaan ontwikkelaars regelmatig kopje onder. Desperados III ziet hij als voorlopig hoogtepunt van het genre — sterk qua verhaal, personages en genre-referenties — maar met een duidelijk minpunt rondom de fixatie op wraak en expliciet geweld.
Pluspunten: sterk verhaal en vlotte gameplay, gelaagde personages, talrijke western-referenties. Minpunt: het plot verzandt soms in ongemakkelijke “wraakporno”.