Pokémon Legends: Z-A
In dit artikel:
Game Freak, de ontwikkelaar die al dertig jaar aan Pokémon werkt, bouwt met Pokémon Legends: Z-A voort op de vernieuwingen van Pokémon Legends: Arceus, maar deze keer in een hedendaagse setting. In plaats van een terugkeer naar het verleden speelt Z-A zich af in Lumiose City (Kalos). De speler is een bezoeker van de stad die door een toevallige ontmoeting met Taunie in een groter avontuur wordt meegesleept: Pokémon ondergaan zonder trainer plotseling zogenaamde Rogue Mega Evolutions, een gevaarlijke en pijnlijke toestand die moet worden gestopt. Het concept herinnert aan mechanieken uit eerdere titels, maar Game Freak werkt de ideeën verder uit en legt meer nadruk op de personages, waardoor de cast — met name Taunie en haar vrienden — sterker uit de verf komt dan in Arceus.
Lumiose City vormt het centrale speelgebied; hoewel een enkele stad in theorie beperkend klinkt, voelt de omgeving tijdens het spelen verrassend ruim aan. Dat komt door verticale levelontwerp (daken, tunnels) en door het spelwereld langzaam uit te breiden met nieuwe Wild Zones en afgesloten paden die je kunt vrijmaken (bijvoorbeeld door wortels in brand te steken). Een zwakte is dat de verschillende stadsdelen visueel weinig van elkaar verschillen, waardoor de locaties minder memorabel blijven. Ook mist de game voice acting: de eclectische cast had volgens de recensie baat gehad bij gesproken stemmen, en sommige interessante gebeurtenissen worden in cutscenes onvolledig weergegeven.
Gameplay-technisch behoudt Z-A het vrije vangen van Pokémon dat Arceus introduceerde: Pokémon leven los in de wereld, kunnen worden besluipd of eerst verzwakt in een gevecht en de omgeving reageert op nabijheid van andere soorten. Nieuw zijn wel meer Pokéball-varianten en een frequentere aanwezigheid van Alpha Pokémon: grotere, sterkere exemplaren die gevechten risicovoller maken. De Research-mechaniek uit Arceus — die spelers verplichtte om soorten vaak herhaaldelijk te vangen om onderzoeksvragen te voltooien — is in Z-A sterk vereenvoudigd. In plaats van omslachtige, soortgerichte opdrachten kies je nu vrij welke Pokémon je vangt om doelen te halen, en de beloning wisselt van geld naar punten waarmee je nieuwe Technical Machines (TM-achtige middelen om moves te leren) vrijspeelt. Die beloningen voelen betekenisvoller en vereisen minder micromanagement.
De grootste vernieuwing bevindt zich in het gevechtssysteem. Waar eerdere titels beurten gebaseerd waren, introduceert Z-A een real-time vechtsysteem in 3D waarin speler en Pokémon vrij rondlopen. Pokémon hebben nog steeds vier moves, maar die werken met cooldowns in plaats van beurtwisseling; succes van aanvallen hangt niet meer van een accuracy-cijfer af maar van positionering en afstand. Daardoor verlopen gevechten sneller en agressiever en ontstaan er tactische keuzes rondom move-snelheid en plaatsing. Tegelijkertijd is de nieuwe dynamiek chaotischer: de speler zelf kan door vijanden worden aangevallen en in gevechten met meerdere tegenstanders — vooral Alpha- of Rogue Mega-evolved Pokémon — kan het lastig zijn om het gewenste doelwit te selecteren.
Versterking en aanpassing van Pokémon is intuïtiever gemaakt: evolueren en het aan- of afleren van moves gebeurt via menu’s wanneer jij dat wilt, en eerder aangeleerde moves kunnen altijd opnieuw worden ingesteld. Dat geeft spelers meer controle en strategische vrijheid zonder permanente verliezen van oude moves.
Kort samengevat probeert Pokémon Legends: Z-A de creatieve sprong van Arceus verder te zetten door de wereld dichterbij te brengen (één grote stad), de personages sterker uit te werken en significante gameplay-vernieuwingen door te voeren — vooral met een real-time gevechtssysteem en een vereenvoudigde onderzoeksprogressie. De game scoort punten op vernieuwing en speelgevoel, maar kampt nog met gemiste kansen in presentatie (geen voice acting, mindere cutscenes) en een gebrek aan visuele diversiteit binnen de stad.