Pokémon Legends: Z-A Review - Legendarisch uitstapje?

In dit artikel:

Pokémon Legends: Z-A van Game Freak is het tweede ‘Legends’-experiment dat de traditionele turn-based formule loslaat en de focus verlegt naar actief vechten. Waar Pokémon Legends: Arceus in Hissui vooral het vangen en onderzoeken centraal zette, draait Z-A in de Kalos-achtige Lumiose City (een Parijs-achtig decor) overdag om verkennen en verzamelen, en ’s nachts om het Z-A Royale-toernooi waarin je van plek Z naar A probeert te klimmen.

Gameplay en vechtsysteem
Het grootste verschil is het nieuwe, semi real-time gevechtssysteem: positionering en ontwijken zijn nu actief onderdeel van elk gevecht, terwijl een lichte beurtstructuur voorkomt dat je aanvallen kunt blijven spammen. Aanvallen moeten opladen en set-up moves (zoals Poison Spikes of Agility) krijgen meer gewicht, wat taktische diepgang toevoegt. Dat maakt gevechten constant dynamisch en zorgt dat grinden leuker aanvoelt; het is minder vervelend om nieuw gevangen Pokémon naar teamniveau te brengen. Boss-achtige encounters met Rogue Mega Evolutions vormen spectaculaire, chaotische confrontaties die eerder aan moderne raid-battles doen denken en een flinke upgrade zijn ten opzichte van sommige creatieve oplossingen uit Arceus.

Verkennen, verzamelen en sfeer
Overdag nodigt Lumiose City met zijn vele Wild Zones, boetiekjes en verspreide items uit tot uitgebreid verkennen. Het vullen van de Pokédex is hier meer bijzaak geworden: het spel prikkelt constant om overal te snuffelen en verrassingen te vinden. De soundtrack draagt sterk bij aan de sfeer; veel nummers ademen een Franse, zonnige-herfst-achtige charme, terwijl de vechtmuziek meer elektronische/EDM-invloeden toont — smaakgebonden, maar over het geheel aangenaam. Daarnaast zijn er veel aanpassingsmogelijkheden voor je personage en team.

Techniek en presentatie
Grafisch valt Z-A tegen: Lumiose City, bedoeld als mooi stadsdecor, oogt vaak plat en lege achtergronden en simpele gevels halen het imago omlaag. Karaktermodellen laten weinig verbetering zien ten opzichte van eerdere Switch-titels. Positief is de performance op de Nintendo Switch 2: stabiel op 60 fps, wat het soepele vechten ondersteunt. De reviewer speelde op de Switch 2 Edition; de prestaties op de originele Switch blijven onduidelijk omdat die versie niet getest werd.

Kritiekpunten en conclusie
De openingsuren voelen traag doordat het verhaal je aanvankelijk aan het lijntje houdt; de game komt pas echt tot zijn recht wanneer je vrij door Lumiose City kunt dwalen. Grafische tekortkomingen zijn merkbaar, maar de vernieuwde en plezierige vechtsmechaniek, de solide soundtrack en de ruime customization maken veel goed. Game Freak slaagt er opnieuw in om met een ander experiment succes te boeken, ook al onthult Z-A de studio’s visuele beperkingen. Eindscore uit de review: 7,0 — een aanrader voor wie een frisse, actievere Pokémon-ervaring zoekt, mits je visuele finesse geen prioriteit heeft.