Retrofiel: Planescape: Torment is al 25 jaar verplichte lectuur

In dit artikel:

De auteur Nils Smeuninx reflecteert op de impact van het videospel *Planescape: Torment*, dat 25 jaar geleden werd uitgebracht en nog steeds hoog wordt gewaardeerd in de gamecommunity. De unieke verhaallijn, waarbij de speler als een naamloos personage wakker wordt in een bizarre, middeleeuwse wereld vol vragen over identiteit en menselijkheid, wordt als ongeëvenaard beschouwd. De gameplay, die zware elementen van de Dungeons and Dragons-regels combineert met strategische gevechten, kent echter ook zwaktes, vooral in het derde hoofdstuk, dat minder goed ontwikkeld lijkt.

Smeuninx benadrukt de bizarre, maar samenhangende sfeer van het spel, met opvallende personages zoals een pratende schedel en een blinde zombie, wat bijdraagt aan de diepgang van het verhaal. Visueel is het spel een mix van organische en urban elementen, met de stad Sigil als een levendig personage op zich. De muziek van Mark Morgan versterkt de beleving en blijft trouw aan de unieke sfeer van het spel.

Een spirituele opvolger, *Torment: Tides of Numenera*, kwam in 2017 uit, maar kon de oorspronkelijke magie niet herhalen. Desondanks blijft er vraag naar literaire games, zoals *Disco Elysium* en *Nier: Automata*. De auteur waardeert de voortdurende pogingen van ontwikkelaars om de creatieve grenzen van het genre te verkennen. Smeuninx eindigt met de overtuiging dat *Planescape: Torment* voor altijd de top van zijn persoonlijke lijst van beste games zal innemen, en waardeert de invloed die het spel heeft gehad op zijn eigen ontwikkeling als gamer.