Review | Dragon Ball SPARKING! Zero (Nintendo Switch 2)

In dit artikel:

Bandai Namco heeft Dragon Ball SPARKING! Zero naar de Nintendo Switch 2 gebracht: een port die de bekende, arcade-achtige vechtgame met flashy animaties en character-based verhaallijnen (tot aan Dragon Ball Super, met extra personages uit GT en Daima via DLC) naar handheld- en docked-omgeving tilt. De reviewer herhaalt dat de basiservaring van SPARKING! Zero leuk en energiek blijft, maar ook na meerdere character packs niet vrij van gebreken.

Technisch draait de Switch 2-versie vast op 30 FPS en gebruikt een dynamische resolutie van circa 810p in zowel handheld- als docked-modus. Uniek is de uitgebreide ondersteuning voor Joy-Con motion controls: je kunt losse Joy-Cons gebruiken voor uiterlijk indrukwekkende aanvallen en vrijwel de hele strijd met bewegingen besturen. Dat werkt verrassend goed voor lokale co-op en casual sessies; online competitief spelen met motion wordt niet aanbevolen, maar de game biedt een apart ranked-kanaal voor spelers die wél met motion controls spelen, zodat die niet tegen traditionele controllergebruikers hoeven te starten.

Qua performance doet de port het vooral in handheld opvallend soepel — mogelijk mede dankzij VRR — waardoor 30 FPS hier minder hinderlijk aanvoelt. In docked mode blijft de framerate stabiel, maar valt de beperkte resolutie en scherpte meer op, zeker bij dichtbij kijken. Verder zijn er af en toe kleur- en contrastproblemen met HDR in handheld en kleine irritaties in het main menu, maar geen grote visuele glitches.

Eindoordeel: deze Switch 2-port is niet de technisch beste versie van SPARKING! Zero — de lage resolutie en FPS-cap houden hem achter tegenover next-gen-uitvoeringen — maar de motion controls geven de port een eigen meerwaarde en nostalgische charme, zeker voor Switch 2-only spelers en liefhebbers van beweeggestuurde gameplay. Voor competitieve rondsessies blijft een PS5-versie de voorkeur, maar op de Switch 2 biedt Bandai Namco een leuke, onderscheidende ervaring.