Review: Grave of the Fireflies
In dit artikel:
Grave of the Fireflies, de iconische Studio Ghibli-film uit 1988, vertelt het aangrijpende verhaal van twee Japanse kinderen, broer Seita en zusje Setsuko, die tijdens de Tweede Wereldoorlog proberen te overleven te midden van bombardementen, schaarste en verlies. De film belicht hun sterke onderlinge band te midden van chaos, waarbij thema’s als schuld, verantwoordelijkheid en nationalisme prominent aanwezig zijn. De recente re-release, die startte op 8 juli 2025 en vanaf 10 augustus in geselecteerde bioscopen te zien is, brengt het verhaal opnieuw tot leven met een nieuwe Engelse dub, inclusief een kindactrice.
De film onderscheidt zich door zijn ingetogen en langzaam opgebouwde middenstuk, waarmee de impact van het begin en einde extra wordt versterkt. Hoewel sommige tijdsprongen in het verhaal verwarrend kunnen zijn en de zwaarte van het onderwerp het kijken soms moeilijk maakt, blijft het een cultureel belangrijk werk dat volwassen thema’s via animatie op een vernieuwende wijze presenteert. De handgetekende animaties, met sobere kleuren en zorgvuldig gebruik van contrast, licht en schaduw, zijn typerend voor Ghibli en benadrukken het rauwe realisme van de film. Dit werk kwam tot stand onder regie van Isao Takahata, die bekendstaat om zijn meer ingetogen stijl, in tegenstelling tot mede-oprichter Hayao Miyazaki.
De film zit vol symboliek. Zo staan vuurvliegjes voor het korte en kwetsbare leven van kinderen in oorlogstijd, en benadrukt Setsuko’s onschuld de tragiek van hun lot. Ook het geluid is zorgvuldig ingezet: door minimalistisch gebruik van muziek en stiltes wordt de emotionele impact versterkt, waarbij zelfs bombardementen niet met overdreven lawaai worden weergegeven.
Grave of the Fireflies biedt een nauwelijks vertoond Japans perspectief op de Tweede Wereldoorlog en combineert emotionele diepgang met baanbrekende animatietechnieken en kunstzinnige kwaliteit. Ondanks kleine imperfecties blijft het een meesterwerk dat iedereen minstens één keer gezien moet hebben, ook degenen die normaal geen animatiefilm kijken. De huidige re-release in bioscopen is dan ook een waardevolle kans om deze culturele klassieker te herontdekken.