Review | Hyrule Warriors: Age of Imprisonment - Historisch Hyrule en zijn karakters
In dit artikel:
Hyrule Warriors: Age of Imprisonment plaatst voor het eerst Princess Zelda zelf in de schijnwerpers van de Hyrule Warriors-reeks, een musou-spin-off gebaseerd op de Dynasty Warriors-formule. De game verdiept zich in de mythische Imprisoning War — een periode die in Tears of the Kingdom werd genoemd maar niet volledig werd uitgelegd — en geeft veel van die korte, vage momenten uit dat spel nu meer context en motivatie.
Verhaallijn en personages: je volgt Zelda’s reis terug in de tijd en ziet ontmoetingen met onder andere Koning Rauru, Sonia en Ganondorf. Belangrijke gebeurtenissen zoals de Molduga-aanval en Ganondorfs verraad krijgen nu oorzaken en uitwerkingen, waardoor de lore wordt uitgebreid. Niet alles wordt echter uitgespeeld — de uiteindelijke hereniging met Link blijft buiten beeld — en sommige toevoegingen voelen gemaakt of weinig relevant, met karakters die weinig diepgang bieden en soms clichématig overkomen.
Gameplay: het klassieke musou-recept blijft intact: hordes vijanden neermaaien met combo’s en schermvullende aanvallen. De game introduceert wel frisse mechanics: bijna twintig speelbare personages met uiteenlopende speelstijlen, personagespecifieke finishers, en de nieuwe Sync Strikes — gecombineerde aanvallen tussen twee personages. Zelda gebruikt tijdmanipulatie om combinaties krachtiger te maken. Missies krijgen meer nuance doordat veroverde gebieden aangevallen kunnen worden en herhaalde scenario’s met twists unieke loot opleveren, wat het gevoel van een voortschrijdende oorlog versterkt.
Presentatie en performance: op de Switch 2 draait Age of Imprisonment stabiel op 60 fps en 1080p, ook in drukke gevechten. In handheld-modus ziet het er bijzonder fraai uit; in gedockte modus vallen meer imperfecties op (schepere randjes, waziger menu’s, mindere texturekwaliteit door opschaling naar hogere resoluties). Het lijkt erop dat de engine uit de vorige aflevering is hergebruikt met optimalisaties, waardoor de extra dock-prestatie niet overal volledig benut wordt.
Eindoordeel: voor spelers die Tears of the Kingdom hebben gespeeld is dit een waardevolle aanvulling op het verhaal en de wereld van Hyrule: het geeft veel achtergrond en maakt belangrijke momenten tastbaarder. Tegelijk kent het spel zwakkere punten in personage-uitwerking en mist het de volledige ontknoping van Zelda’s verhaal. Technisch is het een flinke stap vooruit voor de serie, maar het laat ook ruimte zien voor een toekomstig musou-project met een nieuwe engine om visueel en technisch nog meer uit de Switch 2 te halen.