REVIEW | Once Upon a Katamari houdt de bal aan het rollen
In dit artikel:
Bandai Namco brengt met Once Upon a Katamari het klassieke rollende chaosprincipe van de franchise terug in een fris, nieuw jasje. Het spel is het eerste volledig nieuwe hoofdstuk in lange tijd en zet je weer als de Prince aan het rollen: je groeit een katamari door alles op te slokken wat kleiner is dan je bol, met als narratief kapstok dat de King of All Cosmos je door de tijd stuurt om het universum te herstellen en nieuwe sterren te maken. Daardoor spelen de levels zich af in uiteenlopende historische settings — van feodaal Japan tot het oude Griekenland en de prehistorie — wat voor prettige visuele variatie zorgt.
De kerngameplay voelt vertrouwd maar krijgt slimme uitbreidingen. Naast de bekende rollen en verzamelen zijn er nieuwe power-ups zoals een magneet die objecten aantrekt, een raket voor extra snelheid, een timer om bewegende items stil te zetten en een radar die belangrijke doelen aanwijst. Levels zijn kort (ongeveer twee tot zeven minuten) en hebben steeds specifieke opdrachten: alles verzamelen, alleen bepaalde objecttypen, of binnen een tijdslimiet een minimale omvang bereiken. De absurditeit en kleine, grappige details — van baby-dino’s en sushi tot huizen en koeien — maken de ervaring charmant en verslavend.
Je kunt nu kiezen uit 68 cousins en zelfs een eigen cousin ontwerpen, wat voor meer personalisatie zorgt, al blijft die variatie puur cosmetisch; statistieken als snelheid en wendbaarheid veranderen niet. Technisch blijft de presentatie trouw aan de reeks: eenvoudige, kleurrijke graphics en een aanstekelijke soundtrack; de PS5-versie draait stabiel op 60 fps. Minpunten zijn een soms frustrerende camera en haperende besturing in chaotische situaties, en het wennen aan de stickgevoeligheid.
Als extra is er KatamariBall, een competitieve arena-modus voor maximaal vier spelers (tegen anderen of AI) waarin je elkaar kunt proberen op te rollen — leuk voor korte potjes, maar helaas niet lokaal samen te spelen, wat een gemiste kans is voor couch co-op. Al met al biedt Once Upon a Katamari de klassieke, bizarre charme van de serie met een paar moderne verfijningen en kleine ergernissen die het speelplezier meestal niet ondermijnen.