Review: Once Upon A Katamari

In dit artikel:

Once Upon a Katamari is het nieuwe hoofdstuk in de eigenzinnige Katamari-serie, gemaakt door studio Rengame (zonder serieschepper Keita Takahashi). De kern van het spel blijft ongewijzigd: je bestuurt de Prince of All Cosmos en rolt met een kleverige katamari steeds grotere stapels rommel bij elkaar om de door de onhandige King of All Cosmos verloren sterren aan te vullen. De bekende familiepersonages, tussenfilmpjes en verzamelbare kronen en outfits zijn terug, wat de serie-identiteit intact houdt.

De levels spelen zich af in verschillende tijdsperiodes dankzij een tijdmachine, wat voor afwisseling in op te rollen voorwerpen zorgt en veel niveaus en uitdagingen biedt — genoeg om spelers die alles willen vinden flink bezig te houden. Mechanisch blijft het spel trouw aan het origineel: twee-analoge-stickbesturing die de katamari rolt en groeit van knoopformaat naar gebouw-sleepende massa. Er is ook een vereenvoudigde één-stick optie voor wie de klassieke besturing lastig vindt, al voelt de originele bediening nog steeds het meest vaardigheidsbelonend.

Rengame voegt enkele speelse aanvullingen toe, zoals power-ups die snelheid, aantrekkingskracht of tijdmanipulatie geven, en een nieuwe multiplayermodus genaamd Katamariball (offline en online) waarin spelers elkaar dwars kunnen zitten. Die multiplayer is een leuk idee, maar in de praktijk te summier om langdurig te boeien zonder vrienden om tegen te spelen.

Visueel en muzikaal zet Once Upon a Katamari in op een kinderboekachtige, vrolijke stijl met aanstekelijke J-pop-deuntjes; het spel hoeft technisch geen hoogvlieger te zijn om zijn charme te laten werken. Op de Switch 2 draait de game soepel, al blijft het onhandig dat er verborgen laadschermen verschijnen als je binnen een level nieuwe gebieden vrijspeelt — ze zijn snel weg te klikken, maar zouden niet nodig moeten zijn.

Kortom: Rengame heeft de spelvreugde en het absurde karakter van Katamari goed weten te behouden. Voor fans van de reeks is Once Upon a Katamari precies wat ze hoopten te krijgen: vertrouwd, speels en verslavend, met een paar moderne toevoegingen die het geheel opfrissen zonder het oorspronkelijke recept te ondermijnen.