REVIEW | Pokémon Legends: Z-A Mega Dimension DLC benadrukt vooral de problemen van het spel

In dit artikel:

Pokémon Legends: Z-A krijgt zijn eerste DLC, Mega Dimension, die je vrijspeelt nadat je de hoofdgame hebt voltooid. Op het dak van Hotel Z ontmoet je Ansha en haar Hoopa; door een door jou gebakken donut aan Hoopa te voeren reis je naar Hyperspace Lumiose om spatial distortions en groeiende hyperspaces te onderzoeken en zo Lumiose te beschermen. De DLC bevat verschillende zones — sommige doen denken aan de wild zones van de basisgame, andere zijn battle zones, er zijn gebieden met rogue mega evolved Pokémon en nieuwe missies — maar veel omgevingen voelen kleurloos en bieden weinig vernieuwing, terwijl de herhaalde donut‑bereiding en de tijdslimieten snel gaan vervelen. Vangen van Pokémon vereist vaak sluipen, wat leidt tot veel gevangen beesten die je vooral verzamelt omdat het moet. Sterke punten zijn de nieuwe mega battles en de verhoogde uitdaging: de levelcap gaat tot 200, waardoor postgame‑gevechten wél écht stevig zijn en spelers met level‑100 teams nog een obstakel krijgen. Dankzij donuts kun je je eigen team tijdelijk boven de normale limiet tillen om rogue mega’s te verslaan, maar de klok werkt soms tegen je — gevechten voelen soms meer als een race om schade dan als zuivere strategie. Daarnaast zijn er nieuwe mega‑evoluties toegevoegd, onder meer voor Lucario, Garchomp en Absol, wat extra tactische mogelijkheden biedt. Kortom: Mega Dimension breidt de moeilijkheid en megavarianties aantrekkelijk uit voor liefhebbers van uitdagende gevechten, maar wist de wereld en verkenningservaring van de basisgame niet substantieel te verbeteren.