Review: Skate Story
In dit artikel:
Skate Story is een kunstzinnige, intieme indiegame van ontwikkelaar Sam Eng die de esthetiek van skatenspellen benut om iets anders te vertellen: een broze, meditatieve parabel over creatie, falen en de drang naar vrijheid. Je speelt een demon in de onderwereld die een pact met de duivel sluit voor een skateboard waarmee hij naar de bovenwereld hoopt te ontsnappen — in ruil moet hij manen opeten, terwijl zijn lichaam bij elke val in glas uiteen valt en hij zijn ziel weer bij elkaar moet rapen.
Visueel is de game opvallend: grauwe, herkenbare stedelijke ruimtes (metrostations, pleintjes, winkelstraten) worden getint met technicolor-obsessies en onmogelijke lichtreflecties. Die unieke look wordt ondersteund door een psychedelische, funky soundtrack van Blood Cultures die uitstekend aansluit bij de actie en sfeer. Stilistisch doet Skate Story denken aan titels als Thumper of Hyper Demon op vlak van energie en kleurgebruik, maar de ervaring staat op zichzelf.
Gameplay combineert elementen van Tony Hawk’s Pro Skater (toegankelijkheid) en Session (precisie). Toch is het geen puur skate-simulatie: veel tijd besteed je aan rustig verkennen van hub-werelden, oplossen van lichte puzzels en fetch-quests. Korte skateparcours zijn over het algemeen stressvrij; alleen sommige “baasgevechten” hebben timers en een duidelijke failstate. De game legt weinig nadruk op hoge scores of strakke tijden, waardoor het speltempo vaak sereen en contemplatief aanvoelt — meer in de trant van Journey of Abzu dan van competitief skaten.
Thematisch werkt Skate Story grotendeels als metafoor voor Engs eigen ervaring als solo-ontwikkelaar: het constante opstaan na mislukking, de persoonlijke prijs van scheppen en de wisselwerking tussen hoop en nihilisme. Die persoonlijke inslag levert krachtige beeldspraak op, maar tegen het einde wordt de boodschap soms te expliciet en daardoor minder universeel.
Er zijn echter haken en ogen. De mix van open verkenning, korte obstakelparcours en intensere baasgevechten leidt tot een rommelige structuur en remt soms de kinetische flow van het skaten. Lage camerapunten en nauwkeurige besturing zorgen bij vlotte, visueel gestileerde segments voor verlies van overzicht. Daarnaast kampt de game met bugs: onverwacht uit elkaar vallende speler, vreemde botsingen en door-de-wereld vallen. Bugs leidden in mijn sessie niet tot voortgangsverlies dankzij checkpoints, maar ze ondermijnen wel de ervaring. Skate Story is kort — een paar uur — en voelt daardoor op sommige momenten traag, om daarna weer plots in een rollercoaster van actie te veranderen.
Kortom: Skate Story is visueel en muzikaal bijzonder, en biedt een zeldzaam persoonlijk verhaal in gameland, maar heeft spelstructuur-, camera- en stabiliteitsproblemen die de impact deels temperen. Voor wie houdt van experimentele, sfeergebonden games met een sterke artistieke visie is het zeker de moeite waard; wie strakke, foutloze skate-actie zoekt, zal minder tevreden zijn.