Review: Tales of Xillia Remastered
In dit artikel:
De recent uitgekomen remaster van Tales of Xillia verschijnt dertien jaar na de originele PAL-release en probeert vooral trouw te blijven aan wat destijds een van de populairste titels uit de franchise was (destijds veel pre-orders, een Gold Prize en Users’ Choice bij de PlayStation Awards). Verwacht geen ingrijpende vernieuwingen: de kern van de game is onaangetast, al zijn er wel diverse quality‑of‑life-verbeteringen en een grafische opfrisbeurt.
Wat is er veranderd
- Visueel is er een update, maar geen volledige make-over: pop-ins en korte draw distances blijven zichtbaar.
- De Grade Shop is vanaf het begin beschikbaar, waarmee je direct de voordelen van een New Game Plus krijgt (bijv. 10× EXP, kortingen, hogere schade), wat de lange JRPG-playthrough aanzienlijk kan versnellen.
- Ruim 40 DLC-items zijn geïntegreerd. Verder zijn er moderne functies toegevoegd zoals autosave, retry voor gevechten, een toggle voor vijandontmoetingen, weergave van items op de kaart, ondertitels bij gevechten, bestemmingsicons, skip-opties voor events en cutscenes, plus uitgebreidere controller- en camera-instellingen.
Verhaal en setting
- Je speelt vanuit twee invalshoeken: Jude of Milla; beide routes bieden kleine verschillen, waarbij Jude vaak als meest toegankelijke eerste playthrough wordt gezien.
- De wereld Rieze Maxia bestaat uit twee rivaliserende landen en het verhaal draait om het verdwijnen van de band met de spirits, wat leidt tot mysterieuze ziektegevallen en ontwrichting. Thema’s zijn overtuiging en wilskracht, maar het plot zelf volgt grotendeels de traditionele, vrij rechte JRPG-structuur en is niet het sterkste onderdeel van de game.
Gameplay en combat
- Het gevechtssysteem is nog steeds het paradepaardje: real-time, toegankelijk voor beginners door veel automatiseringsopties voor party-AI, maar ook diepgaand genoeg voor wie mechanieken wil uitdiepen.
- Leveling werkt met een grid-systeem waarmee je gericht stat- en vaardigheidsgroei kiest. De link-mechaniek tussen twee characters en de overlimit-combos geven strategische diepgang en belonen investering in systeemkennis.
Werelden en verkenning
- De wereldkaarten scoren minder hoog: ze voelen klein en leeg aan, en doordat items op de mini-map worden weergegeven, blijft er weinig te ontdekken als je vijandontmoetingen uitzet. Steden daarentegen zijn visueel indrukwekkend en sfeervol vormgegeven.
Oordeel en advies
- Tales of Xillia komt er over het geheel genomen goed vanaf: het behoudt wat fans destijds aansprak en wordt door de remaster toegankelijker en sneller te herbeleven. Voor liefhebbers van JRPG’s en de Tales-reeks is het een aanrader, zeker met de aangekondigde remaster van Xillia 2 in het vooruitzicht. De hoofdstory duurt ongeveer 40 uur; voor completionists verdubbelt dat gemakkelijk.