Rue Valley review - Steeds weer opnieuw

In dit artikel:

Rue Valley is een verhalende game rond een personage dat gevangen zit in een time loop van precies 47 minuten. Elke run duurt exact die tijd en spelers gebruiken die beperkte cyclus om informatie te verzamelen, puzzels in een persoonlijke mind-map op te bouwen en geleidelijk nieuwe reacties en paden vrij te spelen. Die mind-map werkt als een strategisch hulpmiddel: combinaties van herinneringen en waarnemingen onthullen nieuwe intenties en mogelijkheden voor volgende runs, wat leidt tot voldoening wanneer stukken op hun plaats vallen.

Je speelt als Eugene Harrow, wiens persoonlijkheidskenmerken aan het begin worden vastgesteld en daadwerkelijk invloed hebben op welke dialogen en acties beschikbaar zijn. Statuseffecten (zoals honger of dorst) veranderen tijdelijk zijn gedrag en kunnen gesprekken compleet anders laten verlopen. Die mechanics sluiten thematisch mooi aan bij het zoeken naar identiteit en geven keuzes echte gewicht, al zorgen ze ook voor veel herhaling totdat je een nieuwe invalshoek vindt.

Het dorp en de bijpersonages zijn sterk geschreven: ze voelen gelaagd en menselijk, en ontmoetingen met hen leveren zowel serieuze als onverwacht humoristische momenten op. De dialoogkwaliteit is over het algemeen hoog, maar niet alle tekst is ingesproken. Dat gemis in voice-acting haalt van tijd tot tijd emotionele impact uit belangrijke scènes, ondanks een ondersteunend geluid- en muziekontwerp.

Visueel kiest de game voor een comic-achtige, melancholische art direction die de mysterieuze sfeer versterkt. Een nadeel in de uitvoering is de hoeveelheid stilstaande of niet-interactieve tijd: omdat de klok alleen doorloopt bij acties of gesprekken, zit je soms te wachten of moet je meerdere keren dezelfde momenten doormaken, wat de vaart uit de ervaring haalt.

Kort gezegd: Rue Valley biedt slimme time-loopmechanieken, sterke personages en thematische diepgang, en zal spelers aanspreken die van experimentele, keuzegedreven verhalen houden. Wie hecht aan constante voice-acting of weinig herhaling prefereert, kan zich echter ergeren aan de trage stukken en repetitieve runs.