Silent Hill f Hands-on preview
In dit artikel:
Silent Hill F maakte tijdens vier uur hands‑on op Gamescom 2025 een overtuigende indruk en lijkt de erfenis van Silent Hill niet alleen voort te zetten, maar mogelijk te overtreffen. Waar Kojima’s P.T. ooit het project liet afketsen en de reeks even stilviel, kreeg de franchise recent nieuw leven door onder meer de remake van Silent Hill 2. Silent Hill F kiest echter een eigen koers: het speelt zich af in de jaren ’60 in Japan en volgt het perspectief van Hinako Shimizu, een jong meisje dat na een ruzie met haar dronken vader naar het dorp Ebisugaoka trekt om haar vrienden te zoeken.
Het eerste wat opvalt is de audiovisuele kwaliteit: scherpe details, grote renderafstanden en zorgvuldig vormgegeven omgevingen scheppen een bijna schilderachtige, maar beklemmende wereld. De constante mist en de verlaten, nauwe steegjes van Ebisugaoka zuigen je meteen in de sfeer; op een druk beursvloer verdwenen alle afleidingen zodra je de demo startte. De schoonheid van de setting is echter nooit veilig: flora en rozenbladeren verbergen een besmettelijke dreiging die snel escaleert.
Gameplay zet sterk in op kwetsbaarheid. Hinako is geen overmens: stamina en wapenduur zijn begrensd, wat iedere confrontatie tactisch en spannend maakt. Een aanval ontwijken vreet stamina, wapens slijten, en door smalle straten kun je vijanden niet eenvoudig omzeilen — je moet vertrouwen op timing, dodge‑vaardigheden en slim resource‑gebruik. Hoewel de game geen soulslike wil zijn, zitten er zeker mechanieken in die aan die subgenre doen denken; met name bossfights kennen meerdere fases en hoge stressmomenten die reflexen en patroonherkenning belonen.
Silent Hill F combineert fysieke bedreiging met psychologische spanning. Hinako’s dagboek biedt intieme context over familie en onzekerheid, waardoor bedreigingen persoonlijker aanvoelen. Puzzels zijn zichtbaar geworteld in Japanse cultuur en mythologie, maar scoren wisselvallig: sommige oplossingen zijn creatief en thematisch sterk, andere hints zo cryptisch dat het oplossen meer trial‑and‑error wordt — soms met hilarische, tegelijk angstaanjagende uitkomsten (zoals een veld vol vogelverschrikkers dat tot leven komt).
De twee ervaren bossfights toonden variatie: de ene draaide om slimme positie en ontsnapping, de andere om parry’s en timing à la een uitdagende encounter. Die afwisseling, samen met de dichte sfeer en sterke presentatie, geeft het gevoel dat Silent Hill F zowel de klassieke survival‑horrorroots eert als nieuwe elementen toevoegt.
Conclusie: ondanks kleine kritiekpunten bij puzzel‑hinting levert Silent Hill F een indrukwekkende mix van psychologische en fysieke horror, technisch verfijnd en met een protagonist die je écht kwetsbaar laat voelen. Als deze demo representatief is, kan dit wel eens de sterkste Silent Hill‑titel sinds lange tijd — of zelfs ooit — worden.