The Berlin Apartment

In dit artikel:

In The Berlin Apartment draait alles om één Berlijns gebouw waarvan het leven door de decennia heen wordt onthuld. De game begint in 2020: je volgt Dilara die met haar vader meegaat om een appartement te renoveren en via zijn verhalen in vier tijdlagen duikt — 1933, 1945, 1966 en 1989. Die verschillende hoofdstukken belichten thema’s als de Tweede Wereldoorlog en de opdeling van Berlijn; vooral de verhaallijnen van 1933, 1966 en 1989 weten te boeien, terwijl het segment uit 1945 vrij kort en weinig spetterend blijft.

Als walking simulator is de gameplay bewust minimaal: simpele interacties zoals koffers inpakken, papieren vliegtuigjes vouwen en een kerstboom versieren dragen vooral bij aan de sfeer en vertellen het verhaal. De cel-shaded graphics geven de game visuele charme en de Duitse voice-over verhoogt de immersie. Tegelijkertijd ondermijnen enkele designkeuzes en bugs het geheel — denk aan historische onnauwkeurigheden (een snoerloze telefoon in 1933), clippen en meerdere keren moeten herladen tijdens twee playthroughs.

De speelduur is kort (ongeveer drie uur voor twee keer uitspelen) en de replaywaarde is vooral relevant voor trofee-jagers, omdat niet alle trophies in één sessie te halen zijn. Conclusie: wie van rustige, verhalende walking sims houdt krijgt hier vier goed vertelde verhalen; wie dat genre verafschuwt, zal weinig veranderen van mening.