The Last Caretaker
In dit artikel:
Channel37 levert met The Last Caretaker een opvallende singleplayer survivalgame af die nu in early access beschikbaar is en meteen volwassen aanvoelt. In plaats van schieten en veroveren draait alles om onderhoud, planning en het waarderen van afgedankte onderdelen. Je bestuurt een robot — de laatste verzorger — op een overstroomde aarde van industriële eilanden en boorplatformen. Vanuit je schip reis je tussen platformen, verzamel je afval en herstel je oude machines om genetische zaden en andere middelen te vergaren waarmee je langzaam probeert de beschaving te herstellen.
De kern van de gameplay is technisch en strategisch: je bouwt gereedschap, werkstations en een mobiele basis op je schip, en vooral: je beheert energie. Energie verschijnt in verschillende vormen (stroom, diesel, water, data) en bijna elk object verbruikt iets. Uniek is de mogelijkheid om handmatig kabels te leggen, splitters en opslagmodules te plaatsen en zo complexe netwerken te creëren waarvan de richting van energiestroom instelbaar is. Dat systeem is in eerste instantie verwarrend, maar geeft veel voldoening zodra je het onder de knie hebt en opent creatieve technische oplossingen.
The Last Caretaker kiest bewust voor een rustig tempo. Dagen duren zo dat je de zon kunt gebruiken voor energie of ’s nachts monsters kunt vermijden; progressie voelt langzaam maar betekenisvol. De game legt weinig uit — wat zorgt voor een stevige leercurve — maar dat onderzoekende spelprincipe versterkt het survivalgevoel: zelf experimenteren en puzzelen is de beloning. Details als het opslaan van voortgang (je steekt letterlijk een stekker in jezelf) dragen bij aan de thematische samenhang.
Visueel en technisch maakt de titel indruk: sterke belichting, weers- en golfeffecten, en uitgebreide grafische opties waaronder ultrawide-ondersteuning. Tegelijk vraagt de game veel van moderne pc’s; optimalisatie is nog niet af en bij grote constructies of zware weersomstandigheden kan de framerate zakken. De algehele stabiliteit is echter goed en crashes zijn zeldzaam. Muziek en sfeer roepen vergelijkingen op met WALL·E en The Wind Waker — rustgevend tijdens het varen, al zou de soundtrack op land soms wat meer variatie mogen hebben.
Channel37 heeft een ambitieuze roadmap aangekondigd: meer vijanden, extra biotopen, verhalende uitbreidingen en technische verbeteringen. Met een solide basis en veel potentie — zelfs in de buurt van de ambities van No Man’s Sky qua groeimogelijkheden — voelt The Last Caretaker al nu als een bijzondere, verslavende invulling van het survivalgenre. Voor spelers die van bedachtzame, technische uitdagingen houden is dit een sterke aanrader.