Welke games zorgen voor een haat-liefdeverhouding?

In dit artikel:

XGN start een nieuwe wekelijkse rubriek op vrijdag: Vraag Maar Raak, waarin redactieleden en lezers hun gedachten delen. De eerste aflevering vraagt welke games een haat-liefdeverhouding oproepen, en drie redacteuren vertellen openhartig waarom ze tegelijk gefrustreerd en verknocht zijn aan bepaalde titels.

Chris worstelde eerst hevig met Souls-likes. Hij importeerde Demon's Souls uit Japan, kwam niet voorbij de eerste baas en legde de disc maanden onzichtbaar weg. Na opnieuw proberen “klikte” het alsnog en sindsdien speelt hij vrijwel alle grote titels uit het genre — Dark Souls I–III, Bloodborne, Lies of P., The Surge en Elden Ring — maar de frustratie blijft: het geduld om bosses’ patronen eindeloos te leren en herhaalde one-hit deaths te incasseren neemt af.

Luuc had hetzelfde met Hollow Knight. Ondanks bezit van de game op meerdere platforms bleef hij telkens vastzitten na de strijd met de False Knight en vond hij de weg niet verder. De aankondiging van Hollow Knight: Silksong motiveerde hem om terug te gaan; samen met een ervaren vriend ontdekte hij de juiste route en ontwikkelde hij een diepe waardering voor het spel.

Arran heeft een ambivalente relatie met de Life Is Strange-reeks. Hij waardeert de narratieve aanpak, maar ergerde zich aan het acteerwerk van de tienerpersonages — ondanks dat stemactrice Ashly Burch hem in andere rollen juist bevalt. Nieuwere afleveringen als True Colors en Double Exposure voelen volgens hem acteerlijk beter aan; True Colors is zelfs zijn favoriet.

De rubriek nodigt lezers uit om te reageren en eigen haat-liefdeverhoudingen met games te delen.